Czy jestem bogatym w szczęście,
które ma różne smaki dziś,
gdzie naprawdę jest to wejście,
gdzie odważnie zdołałbym iść.
Cofam się w szukaniu szczęścia,
ileż utrudnień wyrasta,
nie chcę czasu w smutku spędzać,
ani myśli tarzać w chwastach.
Jednemu starczy minuta,
drugiemu życia zbyt mało,
gdzie łaski losu mam szukać,
by serca zło nie zalało?
04 04 2024 r.
Jak dobrze jest powitać dzień
z uśmiechem, pełnym ufności,
przytulić ciepły, własny cień,
w pąsach dobroci, radości.
Odstawić stare strapienia
świeże myśli nawodnić dziś,
kierunki marzeń pozmieniać,
kreślić szczęśliwości szkic.
I kroczyć w kierunku jutra,
z bagażem miłości serca,
a duszę w nadzieje ubrać,
aby z ciałem się swym zjednać.
Wiosna
budzi życie wszelkie,
nastała
pora szacunku,
nadziei
przybywa dziennie,
zabarwiło
się w ogródku.
Przybywa
radości w sercu,
myśli
biegają w podskokach,
uśmiech
serdeczny w lusterku,
przybywa
energii w nogach.
Wiosna
ukaja problemy,
osuszając
rozpacz żalu,
dodając
ptasie koncerty,
w
otoczeniu żywych kwiatów.
24 03 2024 r.
Ojczyzna - boskim słowem jest,
która grzeje moje serce,
dzierży miłość, tradycję, wdzięk,
ochrzczona w stolicy, w Gnieźnie.
Polska, ziemia moich przodków,
kraj z historią, dającą moc,
tworzonej w ponad tysiącu
lat, gdzie przeszła niejeden front.
Ojczyzna - moje schronienie,
gdzie dorastałem, gdzie żyję,
uwielbiam ojczystą ziemię,
gdzie, co dnia swe czoło chylę.
